De zesde poldertocht

Op 8 december hadden wij onze jaarlijkse snerttocht. In het verleden was dit een populaire vistocht wat deelnemers betreft.  Maar daar was nu maar heel weinig van te merken, slechts 6 sportvissers melden zich op het voormalige veemarktterrein. Het bestuur zal zich erover buigen hoe het in de toekomst moet met onze wedstrijden. Afschaffen is een optie maar een ieder moet begrijpen dat het dan ook definitief is en zullen we nooit meer een poldertocht hebben. Tja een nieuwe opzet maar hoe of wat zal de toekomst uitwijzen. Een ieder met een goed idee is dan ook van harte welkom.

Onder barre weeromstandigheden ging ieder zijn eigen weg. Je moest wel een plan hebben want met de hoeveelheid regen die gevallen was, vielen heel wat plekken af. De grachten van Sneek waren veranderd in een kolkende rivier van koffie water. Aan het IJsselmeer waaide het windkracht 7 dus moest je de beschutting wat opzoeken.

Jacco en ik gingen naar Lemmer waar in de stad altijd een beschutte plek te vinden is. Baars was er ook genoeg alleen wel onder de maat. Het was dus zaak om een maatse te vangen. Dit lukte mij 3 keer en helaas Jacco niets. Wij waren op dat moment de nr 1 en nr 2 van het klassement dus moest Jacco er nog even goed aan trekken.  Aan het eind van de ochtend nog maar eens verkassen, het weer was opgeknapt en er scheen zelfs een faal zonnetje.

Dat Jacco wat moest vangen om bij te blijven begreep hij maar al te goed. Hij ving binnen een half uur drie baarzen waarvan een van 39 cm…klasse jonge. Helaas ving ik er ook nog drie dus kon mij het kampioenschap niet meer ontgaan.

Wat betreft de Supercup was er nog wel het een en ander mogelijk. De, zo het leek onaantastbaar geachte voorzitter Leo, zag zijn voorsprong de laatste wedstrijden gestaag slinken. Hij had deze wedstrijd genoeg aan 1 maatbaars om het kampioenschap binnen te slepen. Maar ja dan moet je hem wel vangen en dat deed hij niet. Door verkeerde keuzes, gezondheid problemen en misschien wat stres bleef hij met lege handen staan en schonk mij zo de supercup.

De familie Nicolai gingen met Robert op pad. Dit resulteerde het eerste half uur voor Bob al twee baarzen. Toen was de koek op en begonnen Jaring en Gosling warm te draaien en vingen enkele mooie baarzen.

Half twee melden iedereen zich in Nijland voor een drankje en heerlijke snert van kastelein Arend. Het werd nog even gezellig toen ook Bollie en Erik zich nog even lieten zien. Ook Gerke met echtgenoot kwamen voor een lekkere kom snert. Arend moest zijn snert nog wel even afdekken toen er een vreselijke strontlucht in het café hing. Bob had zijn Engelse sluitspier niet helemaal onder controle en liet het gas de vrije loop. Door de maatregelen van Arend is het toch nog allemaal goed gekomen en hebben we nog even gezellig nagepraat.

Douwe